Ένα έτος για τα αρχεία;
Το 1954, οι επιστήμονες άρχισαν να καταγράφουν τα βάθη του χιονιού σε ένα μερίδιο μέτρησης κοντά στην Ridgeline του Mt. Mansfield. Από τότε, έχουν περάσει μόνο δέκα χρόνια όταν το βάθος του χιονιού έφτασε τα 9 πόδια ή υψηλότερα και φέτος θα μπορούσε να θέσει ρεκόρ. Τον Νοέμβριο, το ποντάρισμα κατέγραψε βάθος ρεκόρ για εκείνο το μήνα, ένα κατόρθωμα που επαναλήφθηκε τον Ιανουάριο. Καθώς ο Μάρτιος ήρθε σαν λιοντάρι, το χιόνι πλησίαζε γρήγορα το σήμα των 9 ποδιών.
Το παραπάνω γράφημα δείχνει το τυπικό βάθος του χιονιού κατά τη διάρκεια της σεζόν (οι αποχρώσεις του γκρι αντιπροσωπεύουν το διάμεσο βάθος του χιονιού, καθώς και το 50% και το 80% των εποχών) με τις πέντε εποχές που υπερέβησαν το χρώμα των 10 ποδιών. Το τρέχον έτος είναι ροζ. Είμαστε ακριβώς στα τακούνια της εποχής ρεκόρ, 1968-69. Εκείνη τη χρονιά, το χιόνι συσσωρεύτηκε σε 149 ίντσες στις 2 Απριλίου – δηλαδή 12 πόδια, 5 ίντσες, αν ελέγξετε τους πίνακες πολλαπλασιασμού.
Είναι ήδη ένας χειμώνας για το χιόνι, όταν κοιτάζετε μεμονωμένους μήνες. Θα μπορούσε το βάθος του χιονιού στο υψηλότερο διάλειμμα κορυφής του Βερμόντ το μέγιστο βάθος που καταγράφηκε ποτέ; Σίγουρα φαίνεται δυνατό. Kristian Omland
Οι λάτρεις του Snow Sports πρέπει να γνωρίζουν ότι το χιόνι συνήθως κορυφώνεται στο πέλμα στα τέλη Μαρτίου ή στις αρχές Απριλίου. Το ένθετο δείχνει ημερομηνία μέγιστου βάθους, το οποίο συμβαίνει περιστασιακά τον Φεβρουάριο, περιστασιακά μετά τη φορολογική ημέρα, αλλά το 80 % του χρόνου μειώνεται μεταξύ 3 Μαρτίου και 17 Απριλίου. Ο χειμώνας δεν έχει τελειώσει.
-Κριστιανή Omland.